Op regelmatige tijdstippen worden gegidste rondleidingen voorzien. De rondleidingen starten in de bar. Vooraf inschrijven is niet nodig.

Open: 10 tot 17 uur

Duur: 45 minuten

Waterkrachtcentrale 

Het Zuiderpershuis was een van de eerste gebouwen die in 1882 - 1883 aan de toen nieuwe dokken verrees. De dokken werden aangelegd op het einde van de 19de eeuw en gedempt in 1969. Vandaag is er het nieuwe Zuidpark.

De waterkrachtcentrale moest de werktuigen langs de Scheldekaaien en de Zuiderdokken aandrijven met energie opgewekt uit stromend water. Via een 15 kilometer lang leidingennet bediende het 156 kranen, 30 kaapstanders, 3 rioolschuiven, 6 sluizen en 8 bruggen. De gietijzeren persleidingen lagen op 80 centimeter diepte om vorstschade te voorkomen. Was er toch een lek, dan kon het getroffen deel door een van de 230 afsluitkranen gesloten worden. Een bovengrondse uitschuifbare aanstelbuis of telescoop verbond de verplaatsbare walkranen met een van de honderden aftappunten.

Onderdelen van de site

Het Zuiderpershuis werd ontworpen door Paul De Wit, onder-ingenieur van de stad onder Gustave Royers. Het complex bestaat uit meerdere gebouwen. Aan de Waalsekaai is er een gebouw met machinezaal, stoomketelhal en schoorsteen. In het gebouw in de Timmerwerfstraat bevonden zich burelen en de woningen voor de directeur en de machinist. Het gebouw links van het Zuiderpershuis op de Waalsekaai is het voormalig verbandhuis. Havenarbeiders die tijdens hun werk gewond werden, kregen hier de eerste zorgen. Het gebouwtje behoorde oorspronkelijk niet tot het pershuis, maar werd later opgenomen in het complex.   

Industriële archeologie

De imposante neobarokke gevel aan de Waalsekaai bestaat uit een massieve onderbouw uitgevoerd in ruw gekapte blokken met erboven 2 cilindrische torens waarin zich de accumulatoren  bevonden. Het hart van het pershuis waren de stoomketels en -machines, waarvan niets overgebleven is. De accumulatoren zijn wel behouden, als enige exemplaren van alle Antwerpse pershuizen. Verder zijn ook de kettinggloeioven en werkplaatsen zoals de smidse en draaierij bewaard. Via het Kooldok kwamen de kolen voor de stoomketels en het brakke dokwater als perswater voor de accumulatoren tot bij het Zuiderpershuis. 

Culturele krachtcentrale

Stoomkracht werd vanaf het begin van de 20ste eeuw geleidelijk vervangen door elektriciteit. Toch duurde het nog tot 1958 vooraleer de stoommachines volledig vervangen waren. In 1976 sloot het Zuiderpershuis de deuren en werd het gebruikt als depot. In 1984 kreeg het pand een culturele bestemming. Ook vandaag nog vinden verschillende socio-culturele organisaties, kunstenaars, artiesten, culturele ondernemers en jonge start-ups tijdelijk of permanent onderdak in het Zuiderpershuis. Verder zorgen partnerschappen en samenwerkingen met andere organisaties ervoor dat deze plek een broedplaats vormt voor kruisbestuiving tussen verschillende artistieke en culturele disciplines.