Poldermuseum ©Lucid

In het Poldermuseum waan je je terug in de verdwenen polderdorpen. Stap terug in de tijd en ontdek de unieke collectie.

Open: 10 tot 18 uur

Vruchtbare poldergronden

Ten noorden van Antwerpen lagen de polderdorpen en vruchtbare poldergronden. De stad Antwerpen was voor haar voedselbevoorrading grotendeels afhankelijk van de landbouwopbrengst uit de polder. Omgekeerd vonden de polderboeren een afzetmarkt voor hun producten in de stad. Deze relatie bleef eeuwenlang ongewijzigd. De polders hadden omstreeks 1900 nog hetzelfde uitzicht als in de eeuwen daarvoor.

Polderdorpen verdwijnen

Tussen 1887 en 1929 werden de polderdorpen Oosterweel, Oorderen en Wilmarsdonk stelselmatig ingelijfd bij Antwerpen voor de uitbreiding van de haven. In 1958 kwamen ook Lillo, Berendrecht en Zandvliet erbij. Tussen 1958 en 1966 verdwenen de polderdorpen Oosterweel, Oorderen en Wilmarsdonk één na één voor de uitbreiding van de haven. Van het dorp Lillo, dat bestond uit de gehuchten Oud-Lillo, Lillo-Fort en Lillo-Kruisweg, bleef enkel het fort bewaard. De lokale gemeenschappen werden volledig ontwricht en hier en daar moest een boer onder dwang uit zijn hoeve gezet worden.

Heemkring van de Antwerpse Polder en het Poldermuseum

Kort voor de afbraak startte pastoor Eelen van Wilmarsdonk met het verzamelen van zo veel mogelijk polderpatrimonium om er een tentoonstelling mee te houden. Die opende in 1959 in het toenmalige parochiezaaltje van Wilmarsdonk. De heemkring toonde de succesvolle tentoonstelling later in Lillo. Hieruit groeide het Poldermuseum. De verzamelde poldervoorwerpen geven een uniek sfeerbeeld van de Antwerpse polder in de vorige eeuw. Een klaslokaal van weleer, een dorpswinkeltje en herberg, talrijke poldervoorwerpen, archiefstukken, foto’s, … brengen de polderdorpen weer tot leven.