In Antwerpen is Buurman een circulaire bouwmarkt met materialen uit bouw- en sloopprojecten van particulieren, bedrijven, van tentoonstellingen en festivals uit Antwerpen en omstreken. Daarnaast zorgt Buurman ervoor dat gekapte stadsbomen niet in de verbrandingsovens terecht komen. Stadshout wordt hier gedroogd en verzaagd tot ruwe planken of verwerkt tot hapjesplank.
Duurzaamheidsdoelstellingen
Lakborslei 31, 2100 Deurne
Ontstaan
In 1353 is er voor het eerst sprake van een ’paepenwoeninge ten westende van der kerke van Doerne’. De bovengrondse delen zijn waarschijnlijk tijdens de slag bij Deurne in 1579 grotendeels verwoest. De eerste steenlegging van het huidige pand vond plaats in 1615. Het heeft zijn functie, met een korte onderbreking, tot op vandaag behouden.
Verbouwingen
Aanvankelijk was de pastorij een bescheiden diephuis, waarvan de voorgevel op het zuiden georiënteerd was. Rond 1662 werd het pand in westelijke en oostelijke richting uitgebreid. Een nieuwe barokke deuromlijsting in blauwe hardsteen gaf de ondertussen gekaleide gevels de nodige luister. In de 18de eeuw werd deze naar de straatzijde verplaatst en aan de zuidgevel kwam een sobere deuromlijsting volgens de nieuwe mode, gedateerd 1763. In dezelfde periode verdwenen de witstenen kruismonelen definitief en werden de raamomlijstingen achter een strakke witte pleisterlaag verborgen. Ook de pronkkamer met stucwerk, de ‘cheminée à la Royale’, de monumentale eiken trap met voluten naar de
‘piano nobile’ destijds voorzien van ‘des chambres en enfilade’ zijn 18de-eeuws.
Tijdens de Franse periode werd de pastorij in beslag genomen, waarna ze in bouwvallige staat in handen van de gemeente kwam. Provinciaal bouwmeester E. Gife maakte rond 1865 verbouwingsplannen op die slechts gedeeltelijk uitgevoerd werden. Op de verdieping werden alle kamers rond één centrale lange gang geschikt en de plafonds verhoogd. Daardoor verdween een gedeelte van het oorspronkelijke 17de -eeuwse dakgebinte onder de zoldervloer. Zijn zoon, architect L. Gife, voerde tussen 1893 en 1895 vooral verfraaiingswerken aan het interieur uit, zoals het plaatsen van de huidige vloer en lambrisering in de gang.
Ook in 1998, 2000 en 2003 werd aan de pastorij gewerkt. Naast een aantal technische en comfortwerken werden ook de gevels aangepakt. De bepleistering werd deels afgekapt en hersteld en de gevels en het schrijnwerk werden geschilderd. De bouwvallige veranda aan de zuidgevel werd afgebroken en de toegang ernaar werd opnieuw een raam, zo kreeg de zuidgevel haar symmetrie terug. Tot slot werden de lambrisering en het stucwerk van de pronkkamer gerestaureerd.
Recente verbouwingen
Recent is ook de restauratie van het 17de-eeuwse bijgebouw voltooid. Het deed oorspronkelijk waarschijnlijk dienst als washuis. Aan de achterzijde liep een gracht van het Schijn tot tegen het bijgebouw en de vloer helde deels af in de richting van het water. De rest van het pand deed vermoedelijk dienst als koetshuis. Bij de restauratiewerken bleven de authentieke dakconstructie en het houten buitenschrijnwerk behouden. De muren werden opnieuw gestuct met ‘Brusseleir’, een gerecycleerde leem afkomstig van grondverzet van Brusselse werven. Het grondverzet van werven is moeilijk te stockeren en het is vervuilend om die te transporteren. België graaft per jaar ongeveer 37 miljoen ton grond uit op werven en 70 procent daarvan wordt als afval weggegooid. De zuivere grond kan omgezet worden tot lokale bouwmaterialen zoals leempleisters, leemstenen en stampleem voor muren en vloeren. De producten zijn circulair, CO2-neutraal en bevatten minimale grijze energie.
Pastorie Sint-Fredegandus
Duurzaamheidsdoelstellingen
In Antwerpen is Buurman een circulaire bouwmarkt met materialen uit bouw- en sloopprojecten van particulieren, bedrijven, van tentoonstellingen en festivals uit Antwerpen en omstreken. Daarnaast zorgt Buurman ervoor dat gekapte stadsbomen niet in de verbrandingsovens terecht komen. Stadshout wordt hier gedroogd en verzaagd tot ruwe planken of verwerkt tot hapjesplank.
Verbouwingen
Aanvankelijk was de pastorij een bescheiden diephuis, waarvan de voorgevel op het zuiden georiënteerd was. Rond 1662 werd het pand in westelijke en oostelijke richting uitgebreid. Een nieuwe barokke deuromlijsting in blauwe hardsteen gaf de ondertussen gekaleide gevels de nodige luister. In de 18de eeuw werd deze naar de straatzijde verplaatst en aan de zuidgevel kwam een sobere deuromlijsting volgens de nieuwe mode, gedateerd 1763. In dezelfde periode verdwenen de witstenen kruismonelen definitief en werden de raamomlijstingen achter een strakke witte pleisterlaag verborgen. Ook de pronkkamer met stucwerk, de ‘cheminée à la Royale’, de monumentale eiken trap met voluten naar de
‘piano nobile’ destijds voorzien van ‘des chambres en enfilade’ zijn 18de-eeuws.
Tijdens de Franse periode werd de pastorij in beslag genomen, waarna ze in bouwvallige staat in handen van de gemeente kwam. Provinciaal bouwmeester E. Gife maakte rond 1865 verbouwingsplannen op die slechts gedeeltelijk uitgevoerd werden. Op de verdieping werden alle kamers rond één centrale lange gang geschikt en de plafonds verhoogd. Daardoor verdween een gedeelte van het oorspronkelijke 17de -eeuwse dakgebinte onder de zoldervloer. Zijn zoon, architect L. Gife, voerde tussen 1893 en 1895 vooral verfraaiingswerken aan het interieur uit, zoals het plaatsen van de huidige vloer en lambrisering in de gang.
Ook in 1998, 2000 en 2003 werd aan de pastorij gewerkt. Naast een aantal technische en comfortwerken werden ook de gevels aangepakt. De bepleistering werd deels afgekapt en hersteld en de gevels en het schrijnwerk werden geschilderd. De bouwvallige veranda aan de zuidgevel werd afgebroken en de toegang ernaar werd opnieuw een raam, zo kreeg de zuidgevel haar symmetrie terug. Tot slot werden de lambrisering en het stucwerk van de pronkkamer gerestaureerd.
Recente verbouwingen
Recent is ook de restauratie van het 17de-eeuwse bijgebouw voltooid. Het deed oorspronkelijk waarschijnlijk dienst als washuis. Aan de achterzijde liep een gracht van het Schijn tot tegen het bijgebouw en de vloer helde deels af in de richting van het water. De rest van het pand deed vermoedelijk dienst als koetshuis. Bij de restauratiewerken bleven de authentieke dakconstructie en het houten buitenschrijnwerk behouden. De muren werden opnieuw gestuct met ‘Brusseleir’, een gerecycleerde leem afkomstig van grondverzet van Brusselse werven. Het grondverzet van werven is moeilijk te stockeren en het is vervuilend om die te transporteren. België graaft per jaar ongeveer 37 miljoen ton grond uit op werven en 70 procent daarvan wordt als afval weggegooid. De zuivere grond kan omgezet worden tot lokale bouwmaterialen zoals leempleisters, leemstenen en stampleem voor muren en vloeren. De producten zijn circulair, CO2-neutraal en bevatten minimale grijze energie.
Ontstaan
In 1353 is er voor het eerst sprake van een ’paepenwoeninge ten westende van der kerke van Doerne’. De bovengrondse delen zijn waarschijnlijk tijdens de slag bij Deurne in 1579 grotendeels verwoest. De eerste steenlegging van het huidige pand vond plaats in 1615. Het heeft zijn functie, met een korte onderbreking, tot op vandaag behouden.
Lakborslei 31, 2100 Deurne
Pastorie Sint-Fredegandus
