De Keyserhoeve 66, 2040 Zandvliet
Duurzaamheidsdoelstellingen
Bouw
Het bolwerk bestond uit een aarden versterking met zeven bastions. De aanleg nam zes jaar in beslag. Arbeiders en boeren vanuit de verre omtrek werden gemobiliseerd om het bouwwerk te realiseren. Omdat de aanvoer van werkkrachten en bouwmaterialen vanuit Antwerpen over de Schelde langs Lillo liep, was deze route niet mogelijk. De kortste weg ging door het krekengebied van de geïnundeerde polders van Lillo. Aangezien die route gevaarlijk was, werd vanuit fort Kruisschans een nieuw kanaal in noordoostelijke richting gegraven naar fort Sint-Jacob. Van daaruit ging het met wagens over Stabroek en Berendrecht naar Zandvliet.
Sleutelpositie in Staats-Spaanse Linie
De vesting was onderdeel van de Staats-Spaanse Linies, een militair verdedigingsstelsel van vestingsteden, forten en schansen ontstaan tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) tussen de Nederlanden en Spanje. Ze bevonden zich langs weerszijden van de huidige landsgrens met Nederland in de zone tussen Knokke en Antwerpen. De aanwezigheid van zoveel verdedigingswerken uit één periode op zo’n beperkte oppervlakte is uniek. Van de honderden vestingsteden, forten, schansen en liniedijken zijn er een zestigtal min of meer herkenbaar bewaard.
Afbraak
Begin 18de eeuw werd de vesting geslecht . Wie goed kijkt ziet in de terreinglooiingen en het stratenpatroon van onder andere Conterscherp, Zuidvest, Spaanse Molenstraat en Begijnenhoeve nog steeds de vorm van de vesting. Ook worden er sporadisch nog archeologische vondsten gedaan, zoals kanonballen en musketkogels. Dit jaar wordt de vierhonderdste verjaardag van de oprichting van het fort herdacht. Het moet mensen bewuster maken van het verleden van Zandvliet als vestingstad en het kan hen motiveren om de herkenbaarheid van restanten in het huidige landschap te bewaren en te beschermen voor de toekomst.
Oprichting van Zandvliet
In opdracht van aartshertogin Isabella liet veldheer Ambrosius Spinola in 1622 een aarden versterking rond Zandvliet aanleggen. Het dorp had een strategische ligging in de verdediging tegen de Noordelijke Nederlanden. Het lag in de nabijheid van de Staatse forten Lillo en Liefkenshoek en vormde tegelijkertijd een uitvalsbasis naar het noorden richting Zeeland en de versterkte stad Bergen-Op-Zoom.
400 jaar vestingstad Zandvliet
Duurzaamheidsdoelstellingen
Bouw
Het bolwerk bestond uit een aarden versterking met zeven bastions. De aanleg nam zes jaar in beslag. Arbeiders en boeren vanuit de verre omtrek werden gemobiliseerd om het bouwwerk te realiseren. Omdat de aanvoer van werkkrachten en bouwmaterialen vanuit Antwerpen over de Schelde langs Lillo liep, was deze route niet mogelijk. De kortste weg ging door het krekengebied van de geïnundeerde polders van Lillo. Aangezien die route gevaarlijk was, werd vanuit fort Kruisschans een nieuw kanaal in noordoostelijke richting gegraven naar fort Sint-Jacob. Van daaruit ging het met wagens over Stabroek en Berendrecht naar Zandvliet.
Sleutelpositie in Staats-Spaanse Linie
De vesting was onderdeel van de Staats-Spaanse Linies, een militair verdedigingsstelsel van vestingsteden, forten en schansen ontstaan tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) tussen de Nederlanden en Spanje. Ze bevonden zich langs weerszijden van de huidige landsgrens met Nederland in de zone tussen Knokke en Antwerpen. De aanwezigheid van zoveel verdedigingswerken uit één periode op zo’n beperkte oppervlakte is uniek. Van de honderden vestingsteden, forten, schansen en liniedijken zijn er een zestigtal min of meer herkenbaar bewaard.
Afbraak
Begin 18de eeuw werd de vesting geslecht . Wie goed kijkt ziet in de terreinglooiingen en het stratenpatroon van onder andere Conterscherp, Zuidvest, Spaanse Molenstraat en Begijnenhoeve nog steeds de vorm van de vesting. Ook worden er sporadisch nog archeologische vondsten gedaan, zoals kanonballen en musketkogels. Dit jaar wordt de vierhonderdste verjaardag van de oprichting van het fort herdacht. Het moet mensen bewuster maken van het verleden van Zandvliet als vestingstad en het kan hen motiveren om de herkenbaarheid van restanten in het huidige landschap te bewaren en te beschermen voor de toekomst.
Oprichting van Zandvliet
In opdracht van aartshertogin Isabella liet veldheer Ambrosius Spinola in 1622 een aarden versterking rond Zandvliet aanleggen. Het dorp had een strategische ligging in de verdediging tegen de Noordelijke Nederlanden. Het lag in de nabijheid van de Staatse forten Lillo en Liefkenshoek en vormde tegelijkertijd een uitvalsbasis naar het noorden richting Zeeland en de versterkte stad Bergen-Op-Zoom.
De Keyserhoeve 66, 2040 Zandvliet
400 jaar vestingstad Zandvliet
