Duurzaamheidsdoelstellingen
De vzw Levende Molens zet zich al meer dan 30 jaar in voor het behoud, herstel en levend houden van traditionele wind-, water- en rosmolens en richt zich vooral op vrijwillige molenaars voor wie ze een tweejaarlijkse molenaarscursus organiseren. De molenaars zetten de molens regelmatig terug aan het werk. Door het bewegen krijgt de houtworm geen kans, wat dure vervangrestauraties voorkomt.
Molens in de polderdorpen
Ten noorden van Antwerpen ontstonden vruchtbare polders door indijking. De verspreid gelegen dorpsgemeenschappen waren op landbouw gericht en beschikten vrijwel allemaal over een molen ten dienste van de plaatselijke boeren. Vandaag zijn enkel de molens van Berendrecht en Lillo nog bewaard.
Ontstaan van De Eenhoorn
De molen van Lillo is in 1375 in het gehucht Kruisweg gebouwd door Johan Van de Sande. De naam ‘De Eenhoorn’ dateert van omstreeks 1830. De eigenaar van de molen, David Gijsen, had aan de Korenmarkt in Antwerpen een drogisterij met een eenhoorn op het uithangbord.
De stenen windmolen is een bovenkruier. Dat wil zeggen dat om de wieken naar de wind te zetten enkel de kap gedraaid wordt. Voor een optimale windvang is de molen hoger gemaakt. Om hem te bedienen is rondom een stelling aangebracht. Volgens de kadasteromschrijving van 1830 was De Eenhoorn een graan- en pelmolen .
Verhuis
Door de uitbreiding van de Antwerpse haven verdwenen de polderdorpen Oorderen, Wilmarsdonk en Oosterweel zo goed als volledig van de kaart. Het gehucht Lillo-Kruisweg onderging hetzelfde lot. Op 9 juli 1965 besliste het schepencollege van Antwerpen ’De Eenhoorn’ aan te kopen. Ze gaf de firma De Vos uit Lommel de opdracht om hem te verplaatsen en te restaureren.
Restauratie
Om de onregelmatige vorm van de molen te behouden tijdens de verhuis werd hij in een gipsen mantel gewikkeld. Na het wegnemen van alle houtwerk werd het omhulsel in grote stukken uiteengenomen, genummerd en naar zijn huidige plaats gebracht. Bij de heroprichting werden enkel de oorspronkelijke delen van de molen hergebruikt of met aangepaste materialen nagemaakt. Latere mechanische toevoegingen werden verwijderd. Op 13 december 1968 was de montage voltooid en was de molen maalvaardig. Omdat hij niet draaide, raakte hij opnieuw in verval.
Redding
Een nieuwe restauratie was nodig. Dankzij een steuncomité en met behulp van sponsorgelden van enkele havenbedrijven werd de molen in 1997 opnieuw in ere hersteld. Pas in 2008 is de molen ook opnieuw operationeel. De vzw Levende Molens zorgt er nog steeds voor dat de molen regelmatig draait, maalt en toegankelijk is.
De Eenhoorn
Scheldelaan 450, 2040 Lillo
Duurzaamheidsdoelstellingen
De vzw Levende Molens zet zich al meer dan 30 jaar in voor het behoud, herstel en levend houden van traditionele wind-, water- en rosmolens en richt zich vooral op vrijwillige molenaars voor wie ze een tweejaarlijkse molenaarscursus organiseren. De molenaars zetten de molens regelmatig terug aan het werk. Door het bewegen krijgt de houtworm geen kans, wat dure vervangrestauraties voorkomt.
Ontstaan van De Eenhoorn
De molen van Lillo is in 1375 in het gehucht Kruisweg gebouwd door Johan Van de Sande. De naam ‘De Eenhoorn’ dateert van omstreeks 1830. De eigenaar van de molen, David Gijsen, had aan de Korenmarkt in Antwerpen een drogisterij met een eenhoorn op het uithangbord.
De stenen windmolen is een bovenkruier. Dat wil zeggen dat om de wieken naar de wind te zetten enkel de kap gedraaid wordt. Voor een optimale windvang is de molen hoger gemaakt. Om hem te bedienen is rondom een stelling aangebracht. Volgens de kadasteromschrijving van 1830 was De Eenhoorn een graan- en pelmolen .
Verhuis
Door de uitbreiding van de Antwerpse haven verdwenen de polderdorpen Oorderen, Wilmarsdonk en Oosterweel zo goed als volledig van de kaart. Het gehucht Lillo-Kruisweg onderging hetzelfde lot. Op 9 juli 1965 besliste het schepencollege van Antwerpen ’De Eenhoorn’ aan te kopen. Ze gaf de firma De Vos uit Lommel de opdracht om hem te verplaatsen en te restaureren.
Restauratie
Om de onregelmatige vorm van de molen te behouden tijdens de verhuis werd hij in een gipsen mantel gewikkeld. Na het wegnemen van alle houtwerk werd het omhulsel in grote stukken uiteengenomen, genummerd en naar zijn huidige plaats gebracht. Bij de heroprichting werden enkel de oorspronkelijke delen van de molen hergebruikt of met aangepaste materialen nagemaakt. Latere mechanische toevoegingen werden verwijderd. Op 13 december 1968 was de montage voltooid en was de molen maalvaardig. Omdat hij niet draaide, raakte hij opnieuw in verval.
Redding
Een nieuwe restauratie was nodig. Dankzij een steuncomité en met behulp van sponsorgelden van enkele havenbedrijven werd de molen in 1997 opnieuw in ere hersteld. Pas in 2008 is de molen ook opnieuw operationeel. De vzw Levende Molens zorgt er nog steeds voor dat de molen regelmatig draait, maalt en toegankelijk is.
Molens in de polderdorpen
Ten noorden van Antwerpen ontstonden vruchtbare polders door indijking. De verspreid gelegen dorpsgemeenschappen waren op landbouw gericht en beschikten vrijwel allemaal over een molen ten dienste van de plaatselijke boeren. Vandaag zijn enkel de molens van Berendrecht en Lillo nog bewaard.
Scheldelaan 450, 2040 Lillo
De Eenhoorn
