De nieuwe eigenaar geeft je een exclusieve rondleiding in zijn woning.

Start: 11.00, 12.00, 14.00 en 15.00 uur, enkel na inschrijving

Duur: 30 minuten

Woning met atelier

In 1909 bouwde Eugène Geefs een woning met atelier voor zijn broer, beeldhouwer Georges Geefs. Het gelijkvloers bevatte de werkplaats voor de kunstenaar. De woonvertrekken bevonden zich op de eerste verdieping. Rond 1927 kocht kunstenaar Floris Jespers de woning. Kort daarna liet hij ze volledig verbouwen naar ontwerp van architect Frits De Mont.

Daarbij kreeg de bovengevel zijn huidige uitzicht. De schilder beschikte niet alleen op de eerste verdieping over een schildersatelier, ook op de derde etage werd een schildersatelier en tapijtenstudio ingericht met een plafondhoogte van 4 meter en een mezzanine. Beide zijn voorzien van grote ramen die de gevel domineren. Het gebouw is daardoor in de eerste plaats een kunstenaarsatelier en op de tweede plaats een woning.

Gevel

In 1932 liet Jespers opnieuw gevelwijzigingen uitvoeren naar ontwerp van Léon Stynen. Hij verving de grote vitrine door een gesloten pui  met een smal bandraam dat aansluit bij de rest van de gevel. Achter de inkom creëerde Stynen ook een spiraalvormige vestiaire. De werkplaats evolueerde naar een ontvangstruimte/galerie zonder afzonderlijke toegang. De afsplitsing voor de inrichting van een garage met poort dateert van 1953.

Sleutelfiguur

In de jaren ‘20 behoorde Jespers tot de sleutelfiguren van het Antwerps modernisme. Hij onderging verschillende stilistische invloeden en evolueerde uiteindelijk naar een eigen mengvorm van kubisme en expressionisme. In de jaren ‘30 werd zijn werk traditioneler. Het werd door critici vaak minder gewaardeerd. Nochtans maakte hij in deze periode monumentale tapijtontwerpen voor de wereldtentoonstellingen van Parijs (1937) en New York (1939). Om werken van dergelijke afmetingen te kunnen maken liet Jespers Stynen in 1941 een extra dakverdieping ontwerpen voor de uitbreiding van zijn atelier. Vanwege de door de Duitse bezetter afgekondigde bouwstop werd het project geweigerd.

Tweede bloeiperiode

In 1951 bezocht het echtpaar Jespers hun zoon Marc, die in Congo werkte als arts. Jespers verbleef er nadien nog meerdere malen. Zijn fascinatie voor het land en zijn bewoners zorgde voor een herleefde creativiteit. Gestileerde werken beïnvloed door Afrikaanse kunst in krachtige lijnvoering en rijk coloriet  zijn kenmerkend voor deze tweede bloeiperiode.

Op een van de zijmuren van de garage van deze woning is een Congolees tafereel bewaard. Ze geeft inzicht in het creatieproces van de kunstenaar en zo blijft hij ook een beetje aanwezig in het pand. Het fresco  was er al toen Joos Florquin  (1916-1978) Jespers in 1959 bezocht voor een interview. Op de vraag of de ruimte een soort atelier was, antwoordde de kunstenaar: “Nee, dat is een garage. Maar als ik een ontwerp in de kop heb, werk ik het uit op het vlak waarover ik beschik”. Het tafereel is deels gerestaureerd. Ook elders in de woning zijn schilderingen aanwezig.