  Rubenslei, 2018 Antwerpen

Bij de afbraak van de Spaanse omwalling  zou de in 1818 aangelegde versterking, de lunet (klein vestingwerk) van Herentals, omgevormd worden tot een stadspark. Het ontwerp hiervoor was van Eduard Keilig. De binnenruimte van het voormalig fort werd gedeeltelijk opgevuld, waardoor een zacht glooiend reliëf ontstond. De vijver volgde deels de oorspronkelijke gracht, maar de strakke oevers kregen een speels profiel. Er werd een hangbrug aangebracht en kunstmatige rotsen gebouwd. De beplanting van de bestaande zijdreven werd selectief gerooid en aangevuld met andere soorten zodat de rechte lanen werden omgevormd tot kronkelende paden langs bosjes en grasperken. Ook de rest van het landschapspark kreeg een waardevolle en gevarieerde beplanting die heel natuurlijk oogt, maar veel exoten bevat. Naar negentiende-eeuwse gewoonte kreeg het park een educatief aspect door de integratie van beelden. Zoals voorzien in het plan van Keilig werden ook een muziekkiosk en een hoveniershuisje gebouwd. Beide naar het ontwerp van Pieter Dens en ondertussen gesloopt. In 1869 werd het park ingehuldigd.

Parken zijn vandaag bij uitstek plaatsen waar aan sport en lichaamsbeweging wordt gedaan, maar in het ontwerp van het stadspark was daarvoor geen infrastructuur voorzien. Het nieuwe park was vooral bedoeld om te flaneren. Het parkreglement uit 1870 verbood onder andere het betreden van de gazons en zelfs spelen. Een groot aantal bewakers zorgden voor de naleving van de regels. Geregeld waren er vragen naar recreatieve voorzieningen, maar het waren vooral de verzoeken van de hogere klassen die door het stadsbestuur werden ingewilligd. Zo werden er rijwegen aangelegd zodat bewoners met hun koets door het park konden rijden. Toch bestond ook over burgerlijke activiteiten als fietsen en paardrijden geen consensus. Wat wel regelmatig werd toegestaan, was schaatsen op de dichtgevroren vijver. Mensen uit alle bevolkingslagen kwamen daarvoor naar het park. 

Vanaf het interbellum kwam er stilaan meer activiteit in het park. Er verschenen roeibootjes op het water en paard en koets maakten plaats voor de eerste auto’s. In 1969 werd een rolschaatsbaan aangelegd en later kwam er ook een skateramp. Toch blijft het ook vandaag een moeilijke evenwichtsoefening tussen het beschermen van het park als historisch monument en het inpassen van actieve recreatie.

 Meer info

 Meer info over skaten in het Stadspark

Sporten kan overal. Sommige gebouwen zijn speciaal gebouwd om in te sporten, andere zijn omgevormd tot sportlocatie of worden er sporadisch voor gebruikt. Zo werd in de Handelsbeurs bij gelegenheid ook gerolschaatst en geschermd en werd het districtshuis van Borgerhout gebruikt voor het houden van een bokstoernooi. Andersom zijn er ook sportlocaties die nu een andere bestemming hebben gekregen. Zo werd de zaal van het Duitse Turnverein na jarenlange verwaarlozing omgevormd tot architectenbureau eld. Parken zijn dan weer uitgelezen voorbeelden van plaatsen die niet in de eerste plaats ontworpen zijn om te sporten, maar waar in de loop der tijd steeds meer gesport wordt.