In de Hertstraat in Deurne bevond zich al in de zeventiende eeuw een herberg met brouwerij ‘Den Witten Hert’. In 1871 kwam ze in handen van de gebroeders De Ridder die er omstreeks 1890 een stoombierbrouwerij oprichtten. Het café ‘Den Witten Hert’ op de hoek van de Hertstraat en de Turnhoutsebaan was het uithangbord van de brouwerij.

Het bakstenen complex is opgetrokken volgens de toenmalige principes van het brandvrij bouwen. Voor de structuur van het gebouw werd hout vermeden. De vloeren zijn in baksteen en rusten op gietijzeren kolommen met smeedijzeren liggers of op troggewelven in stampbeton. De eerste gebouwen zijn in een U-vorm rond een binnenkoer opgericht met werk- en opslagplaatsen, een mouterij en een stokerij. In 1896 werd de zuidelijke vleugel van de brouwerij verlengd met burelen, stallingen en een bottelarij. Een jaar later werden ten noorden van het complex de ast, de mouterij, de maiserie en enkele brouwzalen opgericht. Het volledige gebouw is onderkelderd en bevat gist-, stook- en voorraadkelders. 

In 1928 ging de brouwerij failliet. De gebouwen werden nog een tijd lang gebruikt als depot door een brouwerij uit Lier en Brussel. Enkele ruimten werden gerestaureerd en verhuurd als kunstenaarsatelier. Ook twee kruisboogverenigingen en een schuttersclub zijn in de gebouwen ondergebracht. De bottelarij werd omgevormd tot schoolgebouw. De stallingen zijn afgebroken. 

Het Antwerps Kruisboog Verbond heeft hier zijn zetel. De organisatie overkoepelt zes kruisboogverenigingen, waarvan een aantal hier ook een lokaal hebben. Onderling worden er schietwedstrijden gehouden op de zes, tien en twintig meter en jaarlijks ook drie Konings- en een Keizersschieting. Schietspelen zijn een typische Vlaamse volkssport. Ook in andere landen komt het voor, maar nergens is het aantal beoefenaars zo groot en is er zo’n variatie in disciplines. 

Schuttersverenigingen zijn zowat de oudste verenigingen waarin aan lichamelijke oefening en recreatie wordt gedaan. De eerste gewapende gilden werden erkend in de veertiende eeuw - de Oude Voetboog in 1306, de Oude Handboog in 1348 - maar vermoedelijk bestonden ze al eerder. Ze fungeerden als elitetroepen in de stedelijke milities. Al in de veertiende eeuw werd tussen schuttersgilden van verschillende steden feestelijke competities georganiseerd. In de loop van de zestiende eeuw, door de opkomst van vuurwapens, maakt deze verdedigingsfunctie geleidelijk plaats voor het schieten als ontspanningsvorm. 

Handboogschieten en de schietsport stond in 1920 op het programma van de Olympische Spelen. Er bestonden toen nog geen internationaal aanvaarde regels, zodat de wedstrijden door het gastland naar eigen goeddunken werden georganiseerd, wat uiteraard in het voordeel was van de eigen deelnemers. Van de eenentwintig uitgereikte medailles gingen er dan ook veertien naar België. Mede door het gebrek aan uniforme regels werd boogschieten na de Spelen van 1920 van het programma afgevoerd. Pas in Munchen in 1972 werd de discipline weer in ere hersteld.

 Meer info over kruisboogschieten in Deurne

  Hertstraat 5, 2100 Deurne

Moderne sporten zijn ontstaan uit oude vrijetijdsbestedingen. Zo was kaatsen een voorloper van tennis en groeide golf uit het middeleeuwse kolven. De introductie van gestandaardiseerde en georganiseerde sporten betekende niet dat de volksspelen verdwenen. Ze bleven als lokale overleveringen hun weg gaan. Er zijn dan ook  geen algemeen geldende reglementen en de vereisten qua infrastructuur en materiaal  zijn minder hoog. Een groot deel van de volkse recreatie speelde zich dan ook af in en rond de kroeg. Antwerpen telde in de negentiende eeuw talrijke spelmaatschappijen. Bij de typische caféspelen waren naast biljart en kegelen vooral het schijvenspel, vogelpik en tonspel erg populair. Ook de schutterij, het kaatsen en de prijsvluchten met duiven waren veel beoefende volksspelen in Antwerpen.