  Borzestraat 31, 2000 Antwerpen

In 1531 richtte Dominicus de Waghemakere hier een beurs in sierlijke Brabants gotische stijl op ter vervanging van de te klein geworden Oude Beurs in de Hofstraat. Vier smalle straatjes, Borze-, Twaalfmaanden-, Israëlieten- en Korte Klarenstraat, gaven zoals vandaag toegang tot het verder ingesloten complex. Dat bestond uit een rechthoekige binnenplaats omsloten door een zuilengalerij met verdieping. De Antwerpse beurs stond model voor de beurzen van Londen, Amsterdam, Rotterdam en Rijsel. 

In de tweede helft van de zestiende eeuw verviel de beursfunctie van het gebouw en kreeg het andere functies zoals tekenacademie en openbare bibliotheek. In de negentiende eeuw werd de beursfunctie hersteld. Het gebouw was snel te klein. Om het middenplein te kunnen benutten werd het overkapt met een moderne glas- en ijzerconstructie, een ontwerp van de Luikse ingenieur Charles Marcelis. In 1858 werd het gebouw door een brand vernield. 

Na hevige discussies en twee ontwerpwedstrijden wordt de bouw van een nieuwe beurs in 1868 toegewezen aan Joseph Schadde. Qua standplaats, opbouw en stijl is de beurs geïnspireerd op zijn zestiende-eeuwse voorganger. De rechthoekige beursruimte op het gelijkvloers is omgeven door een dubbele zuilengalerij. Achter de bovengalerij gaat een dubbele verdieping schuil. Op de eerste waren de handelskamers ingericht, de tweede bevatte de technische ruimten. Het geheel is uitgewerkt in een weelderige neogotische stijl, geïnspireerd op de laatgotische beurs. De centrale beurshal is overdekt met een rijk gedecoreerde, destijds zeer vooruitstrevende ijzer- en glasconstructie. De combinatie van een historiserende stijl met moderne materialen en technieken zorgt voor een bijzonder geheel. 

Toen de Antwerpse effectenbeurs werd overgebracht naar Brussel verloor het beursgebouw zijn functie. Het gebouw stond leeg tot 2016. Samen met de Schippersbeurs en het Hotel du Bois/Banque d’Anvers maakt de Handelsbeurs deel uit van een grootschalig restauratie- en herbestemmingsproject. De Handelsbeurs als publieke ontmoetingsplaats waar ook evenementen kunnen doorgaan, de Schippersbeurs is omgetoverd tot een restaurant, Hotel du Bois en aanpalende gebouwen wordt een sterrenhotel met daaronder een ondergrondse parking met 284 plaatsen.

Naast beurstransacties vonden in de Handelsbeurs ook sportactiviteiten plaats. In de jaren 1870 werd rolschaatsen in Antwerpen, net als in andere grote Europese en Amerikaanse steden een rage. In 1876 kreeg de multisportvereniging Sport Anversois van het stadsbestuur toestemming om elke maandag-, donderdag- en zaterdagavond te rolschaatsen in de Beurs. Later werden in de stad talrijke rolschaatsrinks gebouwd.

In het merendeel van de Antwerpse turnverenigingen kwam ook één of andere vorm van schermen aan bod.  Later ontstonden aparte schermverenigingen als de Cercle d’Escrime (1887), opgericht door Fréderic Van den Abeele, aanvankelijk schermmeester  bij de Société de Gymnastique et d’Armes. Schermwedstrijden stonden al langer geprogrammeerd op de kalender van de jaarlijkse Antwerpse Gemeentefeesten, maar vanaf 1880 werden ze georganiseerd door de Cercle des Maîtres d’Armes Civils et Militaires d’Anvers en gingen ze door in de Handelsbeurs. Het gemeentebestuur stelde daarvoor 500 frank ter beschikking. 

Op de eerste moderne Olympische Spelen in 1896 stond schermen met degen en sabel op het programma en vanaf 1900 ook het schermen met degen. De eerste jaren bestond er nog onenigheid over de regels tussen de verschillende schermscholen, maar dat veranderde in 1913 met de oprichting van de Fédération International d’Escrime. Schermen is één van de vijf sporten die sinds de eerste editie van de Spelen altijd op het programma stond.

 www.handelsbeurs.be

Sporten kan overal. Sommige gebouwen zijn speciaal gebouwd om in te sporten, andere zijn omgevormd tot sportlocatie of worden er sporadisch voor gebruikt. Zo werd in de Handelsbeurs bij gelegenheid ook gerolschaatst en geschermd en werd het districtshuis van Borgerhout gebruikt voor het houden van een bokstoernooi. Andersom zijn er ook sportlocaties die nu een andere bestemming hebben gekregen. Zo werd de zaal van het Duitse Turnverein na jarenlange verwaarlozing omgevormd tot architectenbureau eld. Parken zijn dan weer uitgelezen voorbeelden van plaatsen die niet in de eerste plaats ontworpen zijn om te sporten, maar waar in de loop der tijd steeds meer gesport wordt.