Kaasstraat 17, Het Groot Radt van Avonturen
450 jaar
Het Groot Radt van Avonturen ligt op een zucht van het stadhuis. De huidige verschijningsvorm van het pand is voor het grootste deel ongeveer 450 jaar oud. Dit traditioneel 16de-eeuws diephuis werd met de restauratie gered van verdere verkrotting en verzekerd van een nieuwe toekomst met de herbestemming tot winkel met bovenliggende studio’s.
De bouwgeschiedenis van ‘Het Groot Radt van Avonturen’ gaat in z’n huidige vorm terug tot in de 16de eeuw. Antwerpen barstte toen uit z’n voegen en was een wereldstad die floreerde. Door de Spaanse Furie in 1576 brandde het stadhuis en ook een deel van de wijk errond af. Tal van middeleeuwse huizen, zoals dit pand, gingen daarbij verloren. Kort na de brand, in 1579, werd de woning met winkel heropgebouwd. De historische kracht van dit pand werd niet altijd naar waarde geschat. In 1979 werd het geregistreerd als een krotwoning. Later kwam het pand in het bezit van de stad maar ook dan bleef een restauratie uit. Uiteindelijk werd het pand opnieuw verkocht en in 2016 volledig gerestaureerd.
Opwaardering erfgoedwaarden
Eerherstel en integrale opwaardering van de erfgoedwaarde waren de uitgangspunten van de architecten. Geen eenvoudige opgave want bij aanvang van de werken bevond het gebouw zich in een verregaande staat van verval. De gevels, de binnenstructuur in hout, het dak en de ramen werden zorgvuldig gerestaureerd. De voorgevel kreeg terug het uitzicht van weleer, met uitzondering van het gelijkvloers. Dit deel van de gevel overleefde de tand des tijds niet. De architecten kozen voor een hedendaagse invulling, maar met een knipoog naar het verleden: enerzijds door gebruik te maken van blauwe hardsteen, een verwijzing naar de traditionele puien in de historische binnenstad, anderzijds door de ritmiek van de ramen van de panden in de straat over te nemen.
Interieur
Ook het interieur was toe aan vernieuwing. Door de lange verwaarlozing werd het interieur gemoderniseerd, maar de resterende historische elementen werden zo veel mogelijk zichtbaar gelaten. Het gelijkvloers werd, samen met de kelder, ingericht als winkel. De verdiepingen werden omgevormd tot studio’s. Elke verdieping werd voorzien van een individueel compacte leefruimte, inclusief keukentje met was- en doucheruimte, bereikbaar via een hedendaags vormgegeven spiltrap, een knipoog naar de oorspronkelijke trap, die verdwenen is.
Duurzaamheid
Deze verbouwing toont dat restauratie en duurzaamheid hand in hand kunnen gaan. De architecten kozen voor energiezuinige apparaten en circulaire materialen, zoals Belgische blauwe hardsteen, minerale gietvloeren, minerale verven, massief schrijnwerk met historische beplankingstechnieken en handgemaakt smeedwerk.
Dankzij de restauratie past het pand terug in het straatbeeld en is het terug een enorme meerwaarde voor de historische binnenstad.
Kaasstraat 17, 2000 Antwerpen
Kaasstraat 17, Het Groot Radt van Avonturen
Kaasstraat 17, 2000 Antwerpen
450 jaar
Het Groot Radt van Avonturen ligt op een zucht van het stadhuis. De huidige verschijningsvorm van het pand is voor het grootste deel ongeveer 450 jaar oud. Dit traditioneel 16de-eeuws diephuis werd met de restauratie gered van verdere verkrotting en verzekerd van een nieuwe toekomst met de herbestemming tot winkel met bovenliggende studio’s.
De bouwgeschiedenis van ‘Het Groot Radt van Avonturen’ gaat in z’n huidige vorm terug tot in de 16de eeuw. Antwerpen barstte toen uit z’n voegen en was een wereldstad die floreerde. Door de Spaanse Furie in 1576 brandde het stadhuis en ook een deel van de wijk errond af. Tal van middeleeuwse huizen, zoals dit pand, gingen daarbij verloren. Kort na de brand, in 1579, werd de woning met winkel heropgebouwd. De historische kracht van dit pand werd niet altijd naar waarde geschat. In 1979 werd het geregistreerd als een krotwoning. Later kwam het pand in het bezit van de stad maar ook dan bleef een restauratie uit. Uiteindelijk werd het pand opnieuw verkocht en in 2016 volledig gerestaureerd.
Opwaardering erfgoedwaarden
Eerherstel en integrale opwaardering van de erfgoedwaarde waren de uitgangspunten van de architecten. Geen eenvoudige opgave want bij aanvang van de werken bevond het gebouw zich in een verregaande staat van verval. De gevels, de binnenstructuur in hout, het dak en de ramen werden zorgvuldig gerestaureerd. De voorgevel kreeg terug het uitzicht van weleer, met uitzondering van het gelijkvloers. Dit deel van de gevel overleefde de tand des tijds niet. De architecten kozen voor een hedendaagse invulling, maar met een knipoog naar het verleden: enerzijds door gebruik te maken van blauwe hardsteen, een verwijzing naar de traditionele puien in de historische binnenstad, anderzijds door de ritmiek van de ramen van de panden in de straat over te nemen.
Interieur
Ook het interieur was toe aan vernieuwing. Door de lange verwaarlozing werd het interieur gemoderniseerd, maar de resterende historische elementen werden zo veel mogelijk zichtbaar gelaten. Het gelijkvloers werd, samen met de kelder, ingericht als winkel. De verdiepingen werden omgevormd tot studio’s. Elke verdieping werd voorzien van een individueel compacte leefruimte, inclusief keukentje met was- en doucheruimte, bereikbaar via een hedendaags vormgegeven spiltrap, een knipoog naar de oorspronkelijke trap, die verdwenen is.
Duurzaamheid
Deze verbouwing toont dat restauratie en duurzaamheid hand in hand kunnen gaan. De architecten kozen voor energiezuinige apparaten en circulaire materialen, zoals Belgische blauwe hardsteen, minerale gietvloeren, minerale verven, massief schrijnwerk met historische beplankingstechnieken en handgemaakt smeedwerk.
Dankzij de restauratie past het pand terug in het straatbeeld en is het terug een enorme meerwaarde voor de historische binnenstad.